Het is een warme zomerdag, met name oude mensen zitten te puffen van de hitte. Wat is het toch heet. Dan kom ik op het naakstrand en daar zitten ook bejaarden. Alleen deze mensen liggen te genieten van de zon en het water. Wat kan het leven mooi zijn!

Naturisme is het accepteren van het naakte lichaam. Het is heerlijk als je kunt zwemmen en zonnen zonder je lichaam te hoeven verbergen. Als je op een naturistenterrrein jong en oud samen ziet genieten, dan ziet dat er paradijselijk uit. Daar wil je zijn en vergeten dat je bloot bent.

Het maakt echt verschil of je wel of niet een zwembroek aan hebt. Je geniet meer, maar het lijkt wel of het een tijdje duurt voor je dat door hebt. De meeste mensen zijn niet zo mooi als modellen en dat maakt niet uit. Op een andere manier maakt dat juist weer wel uit: je gaat je minder onzeker voelen over je uiterlijk. Je denkt dat je in bikini net zo goed kunt zien of iemand mooi is of niet, maar toch is het anders. Juist als je anderen bloot ziet, vallen je eigen onvolkomenheden minder op.

Niet-naturisten hoor ik vaak zeggen dat blote mensen zo lelijk zijn, of dat je op naaktstranden juist de mensen ziet, die je niet bloot zou willen zien. Zulke opmerkingen ergeren me. Het gaat er juist om dat iedereen bloot mag zijn, ongeacht hoe je er uit ziet. De oude rimpelige lichamen die je op naturistenterreinen en naaktstranden ziet, geven beter dan wat dan ook aan waar het echt om gaat. Het gaat niet om kijken, het gaat niet om gezien te worden, het gaat om het genieten van de zon en het water op je naakte huid, het accepteren van je lichaam zoals dat in zijn natuurlijke staat is. Dat is de ware schoonheid van het naturisme.